De vakantiefoto sloeg in als een bom*

De vakantiefoto van vorig jaar sloeg in als een bom. Ongemerkt ben ik de laatste 10 jaar aangekomen. Ik ben een echte zoetekauw en zit (door medicijngebruik) eigenlijk nooit vol. Bovendien was het inmiddels een gewoonte geworden om avondeten af te halen of grote borden met pasta te eten. Ik voelde mij alles behalve fit, had het altijd warm en droeg alleen nog maar grote jurken. Ik zat mezelf echt in de weg.

Het was nu of nooit

Ik besloot dat ik mij niet meer zo wilde voelen. Ik heb een eigen huidverbeteringsalon en mijn PS. food & lifestyle coach Miriam was een klant. Miriam vertelde dat ze coach was geworden omdat ze zelf zulke goede resultaten had behaald met het PS. food & lifestyle programma. Ze vertelde me meer over het programma: wekelijkse begeleiding van je coach, 6 eetmomenten op een dag en de grote variatie aan producten, die ik ook makkelijk naar mijn werk kan meenemen. Daarop nam ik het besluit om ook te beginnen en zo ging ik twee weken voor de kerst van start. Het was nu of nooit.  

Gedurende het proces ging ik me steeds beter voelen. De resultaten vielen soms ook wel eens tegen, maar toch ging ik door. Zonder mijn coach had ik het dan zeker opgegeven. Ik heb van Miriam geleerd mij niet zo op mijn gewicht te focussen, maar op de verhouding vet, vocht en spieren. Mijn silhouet is zo veranderd. Ik krijg niets anders dan complimenten.

In balans blijven

Ik denk dat ik goed zelfstandig in balans kan blijven. Mijn nieuwe eetpatroon is gaandeweg een gewoonte geworden. Ik zet met gemak gezonde maaltijden op tafel en kan zo af en toe nog heerlijk genieten van de lekkere producten van PS. food & lifestyle. De cantuccinikoekjes zijn mijn favoriet.

Ik ben zo blij! Inmiddels heb ik ook een hele nieuwe garderobe geshopt en draag ik zelfs weer spijkerbroeken.

Coach Miriam:

Ik ken Angela al jaren, mooie sterke vrouw en ondernemer. Zo mooi te zien hoe ze het PS. food & lifestyle programma zo fanatiek heeft opgepakt. Waar ze eerst nog sterk haar oordeel over hoe de week was gegaan van de weegschaal liet afhangen, was dat halverwege het traject helemaal niet meer zo. Ze was en is nu vooral gericht op hoe ze in haar vel zit en alles wat wel is goed gegaan. Ik zie haar nu heerlijk genieten van eten zonder zich daarover schuldig te voelen. Als ik langs kom rond de lunchtijd (ik laat mijn nagels door haar doen) zit ze (nog steeds) braaf aan tafel met extra groente en een grote glimlach.